Deel jouw verhaal!

Hoe deze groep werkt:

Meeste artikels worden geschrijven in het Nederlands. Onder is vertaling in Engels. Als vrijwilliger vertalers er zijn, degene ook andere talen kunnen in schakelen, neem contact op. Het zou hulpvol zijn als we zou kunnen ook verhalen delen van mensen degene wel een slachtoffers zijn geworden van VT-klacht indieners maar niet zelf in eigene verhaal in het nederlands kunnen delen. Elk verhaal helpt om dichterbij om het mysterie van dat tragische stigmatisatie-fabriek om keeren aan bloeiende brandnetelveld ook als een pad daarop lang loopt.

1.
Deel jouw verhaal! Het kan door commentaars of het kan opgestuurd worden
aan tijdelijke redacteur van deze blog:  info@visualiza.nl
De eigenaar van een mail zal bemiddelen de kommunicatie tot de project van Europese Unie een subsidie krijgt om eigene uiterlijke kant te verbeteren. Momenteel blijft het zo als het is. We werken non-profit en kunnen niet een ruimtevolle kantoorruimte huren om mooie spreekuur met koffie aan te bieden. Het is ook niet meest belangrijk.

Deel geen persoonlijke gegevens van zelf maar probeer duidelijk zijn, wie was de persoon degene tegen jouw melding had gemaakt. Welk mogelijke motivatie kon daar achter staan. Beschreef ook een leeftijd, sociale status, mogelijke opleidingsniveau van een mens. Hun psychologische opbouw, familie-status, als dat bekend is. Als het bekend is, dat hetselfde persoon vroeger heeft meldingen gemaakt tegen moederd door Veilig Thuis, schreef dat daar bij. Of het een "chronische geval" kan zijn. Ook, waarom denk je dat de dader had jullie uitgekozen om melding te doen?

TIPS VOOR SCHRIJVEN, WAAROM HAD DE DADER JOUW GEKOZEN OM MELDING TE DOEN: TE MAKKELIJKE PROOI?

Denk na: Zijn jullie anders bekleed, met andere kapsulon, met andere interesses, spreken jullie andere taal, haden jullie andere mening over inentingen van je kind of in andere kwesties van opvoeding van je kind? Had je durf om eigene mening blijven houden in besprek en ze vond het disrespectvol? Had je niet "ja" geknikt terwijl zorgspecialist sprak? Schreef dat op. We gaan probren om een dikke dossier maken over elk mens van wie bekend is dat ze tegen moeders klagen en we proberen dat lang mogelijk onderzoeken.

 Vertel, wie deed een melding tegen jouw? Hoe het gebeurde?

Bij onze geval, de klacht werd ingediend door een medewerker van een ambulance. Jonge, donkere haar, lengte 1.80,  rond 20 jaar oud. "Echte Leids"  of niet aan hun eigene buren lijkt. Iemand degene met eigene beslissingen altijd eigene ouders trots zou willen maken. "Als maar moeder blij is." (Zou hun moeder daarover echt blij worden?) Zonder brill maar slim kijkend, maakt nooit fouten, weet alles. het lijkte dat hij werkt in ambulance voor het eerste keer of vas het een praktijk. In totaal zag hij ons voor 10 minuut. 5 minuut op locatie en 5 minuut op weg naar de ziekenhuis. Het draaide me gek, dat mijn kind kan misschien in minuten dood gaan terwijl hij "weet gewoon niet hoe de medicament heet, het was niet op school geleerd." Deze tijdperk was hun genoeg om te opvatten dat ik een kindermishandelaar ben.) http://www.handelingsprotocol.nl/informatie/37-advies-vragen-en-of-melden-bij-amk Handelingsprotocol was niet in gebruik neem ik aan, omdat hij had melding gedaan letterlijk met 2 minuut. De arts degene in LUMC onz "overnam" begon al serieuse onderzoek over kindermishandeling, dus de melding-procedure was snel gebeurd of had ambulance medewerker ook mondelijks aan LUMC stuff doorgegeven het magische woord "kindermisbruik." En het is geen nazi bunker maar een ambulance wacht kamer maar de vragen wat ik kreeg had niks te maken met gezondheid van mijn kind maar over mijn afkomst, sociale achtergrond, of ik überhaubt een moeder ben etc etc.

Achteraf werd het duidelijk dat de medicijn, een redenen waarom ik had aan ambulance had gebeld, voor kind totaal schadeloos was. Dus ze liet mij en mijn kleine kind 2 dagen in ziekenhuis zitten, voor mijne eigene geld, niet om ons te verklaren dat mijn kind gezond is maar om de klacht van ambulance medewerker te onderzoeken. Waarop ze helemaal geen recht op had! Of ze daarover een dossier had, is onbekend. In principe, zou graag onze dossier lezen. Tot nu toe (en de onderzoek van onze geval maar duurt en duurt) heb ik geen kans gekrijgen om aktuele klacht wat deze jonge man tegen mij ingediende niet kunnen lezen.


Zonder om van mij geen enkele vraag te stellen. Hij wist niet de naam van de medicament waarover we had ambulance gebeld. Hij zelfs excuseerde niet dat hij dat niet weet. Hij zei, hij hoef dat ook niet te weten, hij besteedde 5 minuut aan telefoon om collegas stomme vragen stellen over eigene ongedaande homework. Hij wist niet wat hij in gegevende situatie moet doen. Hij kon helemaal niks mij zeggen over of gezondheid van mijn kind. Hij gaf op onze sociale contact ook nul aandacht aan kind dus kwetsbaar is hoe zou hij kunnen beseffen dat kind mishandeld is. Hij blijkte ook niet verder ervaringen hebben over peuters of hoe zit gewone leven van een kleine familie met een peuter uit. Nogal was hij een "trendy student-levensgnieter." Maar hij kon melding doen. Wat hij wel nog kon was in plaats van ons verontrusten dat het okee is met kind en weg rijden... omdat hun opleidingsniveau niet liet mogelikheid om over onze medicament iets te zeggen, moest hij ons  naar het ziekenhuis rijden.

Dan tegen mij een melding indienen. En dan bleef ik daar in LUMC, met mijn kind van wie ik niet wist, of zij nu okee wordt of niet. En met zeer paranoide ziekenhuis-medewerkers, degene mij niet informeerde dat ik in kindermisbruik ben beschuldig. Maar wel hele nacht had besteden om mij goed onderzoegen en ondervragen over of ik niet kindermishandelaar ben! (Ook had ik moeten ook zelf nog voor deze ziekenhuisreis betalen. Achteraf schijnde, dat de arts degene was gekomen zou had moeten de naam van deze medicijn weten en ook weten dat het schadeloos is en zeker ons niet naar de ziekenhuis laten brengen.

En ook duidelijk is, dat de mogelikheid om melding maken was voor hun een manier om uit te komen en eigene fout te excuseren.) Schoone handen. Zullen we verhalen wisseleen om achter te komen,  of daar overeenkomsten zijn in verhalen? Krijgen melding makers positieve imago in het samenleving? Zijn ze zelf trotse ouders en werknemers? Verbeteren ze eigene carriere met behulp van klachten? Komen ze van eigene fouten af met wijzen aan "donkere schaap".

2.
Moeders van kinderen worden vaak onderzocht. Het is veel geld en werkplaatsen daarvoor. Consultatiebureau, Jeugdzorg, Veilig Thuis onderzoekt ze. LUMC doet onderzoeken. We hebben geen werkplaats daarvoor en zelfs geen financies maar toch, zullen we eens ook een onderzoek doen!

Zullen we proberen om op de kaart zetten, hoe zitten eigenlijk false meldingen van VT uit, hoe ze lopen? WIE is Leidse top10 klacht indieners aan Veilig Thuis? Is ze mogelik zijn om te profileren? Hoe oud zijn ze, met welk opleiding, waar werken ze. Krijgen ze extra bewardeering door zon acties? Worden deze mensen ooit verantwoordelijk voor wat ze hebben gedaan?


3.
Zijn daar planner hoe ze uitroeien uit de samenleving? Zijn daar belichtings of scholingstrajecten mogelijk te organiseren om ze te stoppen. Ofwel kan het helpen als moeders zelf meer initiatief nemen en ze het uit leggen? (Is het mogelijk zijn om online trainingen te produceren om "kronische" klacht indieners om ze op de pad helpen of kunnen moeders zelf begeleiding kunnen geven hoe om minder klachten in dienen.) Met een kern-idee: "Klagen is een verslaving" of  "Klagen is als gooien een medemens en haar kind met je eigene vieze handoek." Of "Doe niet met andere moeders niet wat je niet wil dat met je eigene moeder zou gedaan worden." Of "respecteer moeders zoveel je respekteert onze aarde. Drillen is niet cool."

4.
Zullen we met elkaar vergelijken hoe de "behandeling" van Veilig Thuis loopt?
Ze komen in onze huis en blijven komen. Waar letten ze op? Welke vragen stellen ze voor ons?

5.
Geld relateerde zaken: Zullen we uit rekenen, hoe veel kost voor belastingbetaler een van zon onderzoeken van Veilig Thuis? Zullen we uit proberen te rekenen, hoe veel economische schade levert deze onderzoek onze gezin? (Geleverd door stress wat is verminderd onze verkvermogens, slapeloze nachten wat hebben afgekort onze productiviteit of behoefte om eigene huis constant op een top-notch niveau houden en eindeloos nieuwe spullen aan schaffen dat de interieur verwachtingen van Veilig Thuis comissie zou voldoen.)

6.
Tijd: Hoe veel kost eigenlijk tijd bij een geval van false melding vanaf dader heeft melding ingediend tot de dossier is afgerond. (Voor vergelijking, bij onze geval zitten we nu al... op 1 jaar!)

7. Zijn daar er ideeën, hoe anderwijze samenleving meer bewust maken, dat moeders van kinderen is geen afvalbak of een target van sociale en opvoedingsexperimenten en ze dienen met respect behandeld worden. Hoe om duidelijke signjaal geven: Stop false meldingen aan Veilig Thuis! Moeders zijn geen muizen!